อะไรคือ “ความลงตัว”
เมื่อเราพูดถึง “ความลงตัว” ความลงตัวคือความ “พอดี” ในทุกๆด้าน ที่ไม่มากและไม่น้อยเกินไป ไม่มีกฏเกณฑ์หรือขอบเขต ไม่มีใครสามารถชี้ขาดได้ว่าอะไรลงตัวหรือไม่ลงตัว ความลงตัวเป็นแนวทางส่วนบุคคลที่มีมากมายหลายแบบ และทุกๆคนเชื่อมั่นในความลงตัวในแบบของตัวเอง เพราะฉะนั้นเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเราอาจมีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ฟังแล้วดูขัดแย้งกันซะเหลือเกิน แต่นักจิตวิทยาท่านนึงเคยกล่าวไว้ว่า “What is most personal, is most universal” แปลว่า ยิ่งเป็นส่วนตัวมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็นสากลมากเท่านั้น ซึ่งผมตีความได้ว่า การที่เราจะสามารถรับรู้ถึงความลงตัวที่มีความเป็นสากลได้ เราจำเป็นที่จะต้องได้ลองใช้เวลาศึกษาและพิจารณามุมมองของคนอื่นด้วย ถึงจะสามารถรู้สึกถึงความลงตัวในแต่ละแบบได้ไม่มากก็น้อย
แนวคิดนี้จำเป็นต้องถูกอธิบายพอเป็นสังเขป ให้ผู้อ่านได้ทำการ “เปิดใจให้กว้าง” ก่อนที่จะตัดสินใจอ่านต่อ เพราะในมุมมองของผม การเปิดใจให้กว้างเท่านั้น ที่จะทำให้เราพอจะมองออกว่า คำว่าความลงตัวในมุมมองของเราแต่ละคนคืออะไรกันแน่
ในช่วง 3-4 ปีที่ผ่านมา เราคงได้เห็นภาพ Porsche ใส่ชุดแต่งที่มีแรงบันดาลใจมาจาก 911 ที่ใช้แข่งในสมัยปี 70 โดยฝีมือช่างที่ชื่อ อาคิระ นาไก หรืออู่ RAUH-Welt Begriff (RWB) จากญี่ปุ่น มากันแล้วมากมายทั่วอินเตอร์เน็ต จะเห็นได้ว่าเอกลักษณ์ของเกือบทุกคันคือ ความกว้างที่เหนือจินตนาการของทั้งล้อและโป่ง รอยเย็บของโป่งที่ให้อารมณ์ดิบตามแนวทาง retro ญี่ปุ่นที่ถูกประยุคต์ถ่ายทอดลงบนบอดี้รถเยอร์มัน หางหลังที่อลังการ และ camber ที่ถูกปรับอย่างละเมียดละไมให้เอียงรับกับซุ้ม
แต่ RWB 964 Targa ของคนไทยคันนี้ เป็นที่มาของประเด็นเรื่องความลงตัวของรถคันหนึ่งที่เรายกขึ้นมาเป็นตัวอย่าง ซึ่งคุณมาร์ค บุญนาค เจ้าของรถตัดสินใจเลือกมาดูแลด้วยเหตุผลที่ผมมองว่าทั้งเหมาะสม น่าสนใจ และลงตัวในทุกๆด้าน ทั้งๆที่เมื่อเทียบกับ RWB นับหลายร้อยคันบนโลกนี้แล้ว ไม่ได้มีความ “สุด” มากมายในแง่ของทั้งของแต่ง และพละกำลัง
วันที่เราติดต่อหา Autohaus RWB ผ่านพี่เจี้ยบเจ้าของร้าน J-Glaze นั้น เราไม่ได้กำหนดไว้เลยว่าอยากได้คันไหนเป็นพิเศษ ซึ่งตอนที่คุยกันผ่านโทรศัพท์และทราบว่าจะเป็นคันนี้ เรายังนึกภาพไม่ออกเลยว่าตัวจริงคันนี้เป็นอย่างไร แม้จะใช้เวลาเช็คข้อมูลและภาพไปมากมาย ซึ่งเมื่อนัดกันลงตัวแล้ว ก็มาถึงวันที่จะได้พบตัวเป็นๆ
ในวินาทีที่เราขับรถถึงจุดนัดหมาย ด้วยความตื่นเต้นและรีบร้อน พวกเราเข้าจอดข้างทางไม่ทันและขับเลย RWB ที่จอดอยู่ข้างทางไป บทสนทนาในรถระหว่างผม พี่อ้วน และพี่นุ เป็นไปอย่างลุกลี้ลุกลน
“เฮ้ยแม่งสวยว่ะ สวยจริง แม่งดูดีแบบบอกไม่ถูก มันไม่ดุไม่โหดเหมือนคันอื่นเลยนะ แต่มันดูดีจัง” พี่อ้วนชมไประหว่างกำลังกลับรถ
เมื่อเราเข้าไปในสวนที่จะใช้ถ่ายภาพ และคุณมาร์คเริ่มขยับรถให้เข้าที่ สิ่งที่ผมเข้าใจขึ้นมาทันทีคือ ถ้าไม่ได้เห็น ได้สัมผัส ก็คงไม่มีวันได้เข้าใจ ว่า 964 คันนี้ดูดีและลงตัวจริงๆ
เรื่องแรกที่ต้องพูดถึง 911 คันนี้ก่อนเลยคือ รหัสโรงงานที่มีชื่อเรียกว่า 964 Carrera 4 Targa ซึ่งหมายถึงรุ่นที่มีหลังคาถอดเก็บได้ และไม่ใช่รุ่นเปิดประทุนแบบปกติ หรือ Cabriolet รหัส 964 เป็นซีรี่ย์สุดท้ายในไลน์การผลิตของ Porsche ที่มีหลังคา Targa เป็นเอกลักษณ์ ที่น่าสนใจกว่านั้นคือ รหัส Carrera 4 ของคันนี้ที่หมายถึงขับเคลื่อน 4 ล้อ ซึ่งสเป็กแบบ 964 Targa ที่เป็น Carrera 4 นั้น จะมีเฉพาะ 964 ล้อตแรกที่ถูกผลิตออกมาในปี 1989 จำนวน 1,300 คันเท่านั้น
ด้วยความที่คุณมาร์ค ตามหา Porsche ที่ถูกใจมานาน หลังจากได้ซื้อ 964 คันนี้ต่อจากพี่ชิน Autohaus และได้พบกับนาไกซัง ก็ได้ทำใจอยู่พักนึง เพราะการตัดบอดี้อย่าง 911 เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก แต่เมื่อได้ใช้เวลาสังเกตการทำงานของนาไกซัง ก็ยอมตกลงทำจนได้ และเนื่องจากเป็นรถหายาก จึงอยากให้มีน้ำหนักของอารมณ์ความดุและความคลาสสิกในปริมาณเท่าๆกัน เลยสรุปกันว่าคันนี้จะเป็นรถที่ดูนิ่ง มีสไตล์ที่ไม่ฉูดฉาดเหมือนคันอื่นๆ และจะไม่มีการทำเครื่องให้แรงขึ้นแต่จะต้องทนทานและสมบูรณ์ที่สุด จึงต้องคุมทิศทางในด้านสไตล์ใหม่ ถ้าใครดู RWB บ่อยๆ ลองสังเกตรอบๆรถ จะเห็นได้ว่าคันนี้มีจุดแตกต่างจากคันอื่นๆมากมาย ทั้งนี้ก็เพราะนาไกซังพยายามจะคุมโทนของรถให้อยู่ในแนวที่คุณมาร์คต้องการ สิ่งที่สังเกตได้ง่ายๆเลยคือคันนี้ไม่มีหางหลังสองชั้นชิ้นใหญ่ ซึ่งปกติเป็นแนวทางหลักของ RAUH-Welt Begriff
พอมองไปเรื่อยๆ ก็จะมีสิ่งที่ผิดหูผิดตาจากคันอื่นเพิ่มขึ้นอีกคือ RWB คันนี้ไม่มี “ชื่อ” ปกตินาไกซังมักจะตั้งชื่อให้รถทุกคันที่เขาประกอบและติดไว้ที่สเกิร์ตทั้งสองข้าง โดยที่ไม่มีการวางแผนไว้ก่อนว่าจะตั้งชื่ออะไร อยู่ดีๆถ้านึกออกก็จะทำเลย อย่าง 993R สีน้ำตาล ที่ใช้ลงแข่ง Idlers Games ปีที่ผ่านมาก็มีชื่อไทยว่า “รามอินทรา” หรือจะเป็น 930 สีดำด้านในตำนานของนาไกซังเองที่ชื่อ “Stella Artoris” ซึ่งการที่รถคันนี้เป็นรถนรินามทำให้ผมสนใจมันเหลือเกิน
ถัดมาคือ RWB คันนี้ไม่มีแผ่นยางรอบคัน ถ้าใครติดตามผลงานของนาไกซัง จะรู้ว่า 911 เกือบทุกคันที่เขาประกอบ จะมีลิ้นหน้ากับสเกิร์ตข้างเป็นแผ่นยางสีดำเพื่อทำให้ดูเตี้ยและดุดันมากขึ้น ตามแนวของอู่ แต่คันนี้กลับไม่มี เนื่องจากคุณมาร์คต้องการให้ภาพรวมของรถคันนี้ออกมา เรียบง่าย สุขุม และยังคงความดุดันไว้ในระดับที่พอดี เนื่องจากเป็นรถที่คุณมาร์คตัดสินใจเอาไว้ใช้ในเมือง ไม่อยากเป็นจุดเด่นมาก จึงตัดสินใจไม่ใส่ลิ้นยางและสเกิร์ตยางเพื่อให้โทนของรถดูราบรื่นขึ้น
ในส่วนของล้อนั้น Work Wheels มีซีรี่ย์ล้อที่รองรับ Porsche โดยเฉพาะซึ่งเป็นล้อแบบ 3 ชิ้น โดยที่ถ้าต้องการสเป็กพิเศษกว่าที่มีอยู่ก็ยังสามารถ made-to-order ได้ ล้อซีรี่ย์นี้เรียกว่า Brombacher และสเป็กที่ 964 คันนี้ใช้คือขอบ 18 นิ้ว หน้ากว้าง 10 และ หลังกว้าง 12 นิ้ว เป็นสเป็กปกติของ RWB แต่สิ่งที่คุณอาจไม่ทันสังเกตคือ นาไกซังชอบกลับล้อ! เขาจะสั่งโรงงาน Work ให้ประกอบชิ้นฝาล้อหันกลับเข้าด้านใน และเมื่อส่งมาติดตั้งที่อู่ก็จะเอาล้อฝั่งในกลับออก ให้ส่วนในของล้อออกมาอยู่ด้านนอก (ส่วนใหญ่จะเป็นล้อหลัง แต่บางคันอย่าง Rotana ก็จะใส่กลับข้างทั้งหน้าและหลัง) เพื่อที่จะได้ค่า offset ที่สูงสุดถึง -48
นอกจากจะลงตัวในเรื่องแนวทางของสไตล์ที่นาไกเลือกใช้กับ 964 คันนี้แล้ว คำว่า “ลงตัว” สำหรับนาไกซังนั้นมีมากกว่าแค่รูปร่างหน้าตา หลายๆคนมองข้ามเรื่องนี้ไปเยอะมาก คือเรื่องของอารมณ์การขับขี่ที่รถจะมีให้กับเจ้าของว่าจะขับแล้วแรงหรือขับแล้วสนุก จะกระชากจนท้ายปัดหรือให้เครื่องค่อยๆสร้างรอบขึ้นมาเอง ซึ่งคันนี้เลือกเซ็ทรถให้ทนทานและคลาสสิก จึงใช้เครื่องเดิม ระบบ air-cooled (ระบายความร้อนด้วยอากาศ) ขนาด 3.6L กำลัง 250 แรงม้า รหัส M64 ที่ติดมากับบอดี้ 964 ไม่มีการ modify หรือทำให้มีกำลังมากขึ้นแต่อย่างใดนอกจากปรับสภาพอะไหล่เดิมให้ใช้ได้เหมือนใหม่ และมาเน้นเสริมความกระชับด้วยช่วงล่าง Aragosta โดยปรับ setting ให้ไม่แข็งมากไปจนเป็นรถสนาม และไม่นุ่มนวลเกินไปจนเรียกว่าสบาย
ทุกๆปี นาไกจะจัดรายการแข่ง endurance 12 ชั่วโมงเฉพาะของ RWB ที่มีชื่อว่า Idlers Games ที่สนาม Twin Ring Motegi โดยจะเชิญลูกค้าและผู้ที่มีส่วนร่วมกับ RWB จากทุกประเทศทั่วโลกมาร่วมงานโดยมีจุดประสงค์ให้ทุกคนได้มีประสบการณ์ร่วมกันและได้ทดสอบรถแต่ละคันที่เขาสร้างไปด้วยในตัว ซึ่งเมื่อลองคิดดูแล้ว การที่เลือกจะใช้เครื่องเดิมโรงงานและใช้อย่างเต็มประสิทธิภาพนั้นดีที่สุด ซึ่งเหมาะสมกับทั้งการใช้งานและการนำไปแข่ง endurance เป็นอย่างมาก
ในส่วนของภายใน ทุกอย่างถูกทิ้งไว้ในสภาพเดิมเหมือนเพิ่งซื้อตอนปี 2532 โดยมีเกจวัดรอบ RWB สีขาวแต้มให้เด่นขึ้นพอเหมาะพอควร
หรือจะเป็นพรม RWB ที่เหมือนจะเป็นของจุกจิกที่ไม่โดดเด่น แต่กลับทำให้เห็นถึงความใส่ใจในรายละเอียดของนาไก
สำหรับผมถ้าถามว่าส่วนไหนของคันนี้ดูดีที่สุด ผมมองว่าเป็นช่วงท้าย ผมหลงไหลท้ายของ Porsche มาตั้งแต่สมัยเด็กๆ ตอนที่ได้เห็นท้ายของ 356A สีดำทมิฬของตัวละครที่ชื่อ Ginในหนังสือการ์ตูนเรื่องโคนัน ซึ่งจะออกมาให้เห็นเป็นช่วงๆ 356 ในการ์ตูนเรื่องนี้ทำให้ผมเข้าใจถึงความหมายของคำว่า “สุขุม” ในแบบฉบับ Porsche ก็คือ สวยแบบเงียบๆ สวยแบบไม่ต้องการความสนใจ แบบเดียวกับที่ Gin ไม่อยากให้ตำรวจสังเกตเห็น 356 ของเขา ซึ่งการได้พบกับ 964 คันนี้ทำให้ผมนึกถึงความรู้สึกตอนที่เห็นรถของ Gin ขึ้นมาทันที ว่านี่แหละคือความลงตัวและดูดีในแบบที่ผมชอบ
สิ่งที่น่าสนใจที่สุดในผลงานของนาไกซังที่ทำให้ RAUH-Welt Begriff เหนือกว่าคนอื่นคือการที่เขาไม่เคยหยุดคิดหรืออยู่นิ่ง ทุกวันของนาไกนั้นดูเหมือนจะมีแต่การพัฒนาเพื่อที่จะก้าวต่อไปแบบไม่จำเจ เพราะคำว่า “ลงตัว” สำหรับนาไกนั้นมีมากมายหลายแบบเกินที่หลายๆคนจะเข้าใจได้แบบทั่วถึง ซึ่งเขาก็ได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำที่ดี คอยนำเสนอแนวทางใหม่ๆอยู่เสมอ และ 964 คันนี้ก็เป็นตัวอย่างนึงของการแสวงหาแนวทางใหม่ที่ลงตัวสำหรับทั้งเขาและเจ้าของรถ
บทความนี้อาจจะดูแตกต่างจากบทความรถยนต์ทั่วไปบ้าง เนื่องจากผมอยากให้ผู้อ่านได้เปิดใจรับความสวยงามที่หลากหลายขึ้นกว่าเดิม อยากให้บรรทัดฐานของคำว่า “เท่” หรือ “สวย” นั้นถูกพังลงและสร้างขึ้นใหม่ เพื่อเพิ่มความเป็นไปได้ของแนวทางใหม่ๆที่อาจจะยังไม่เกิดขึ้น
Photo: Aounphoto
Text: Flatmotion